فرزانه جلالی دستگیر شد

در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۵. فرزانه جلالی، فعال حقوق زنان و حقوق مدنی، در کرمانشاه (شمال غربی ایران) بازداشت شد. در ۹ اسفند ۹۵ به او اجازه داده شد که با خانواده‌اش تماس تلفنی کوتاهی داشته باشد. او به آنها خبر داد که در بازداشتگاه اطلاعات کرمانشاه نگهداری  می‌شود. پیش ازین مکالمه، خانواده این فعال حقوق بشر از محل نگهداری او بی‌خبر بودند. مقامات ایرانی هنوز اتهامات علیه او و دلیل بازداشت وی را اعلام نکرده‌اند.

درخواست فوری را دانلود کنید (PDF)

در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۵ فرزانه جلالی برای یک مورد اداری به اداره ثبت املاک محلی فراخوانده و در آنجا دستگیر شد. مأموران حفاظتی ناشناس در محل منتظر بوده و او را دستگیر کردند. آنها  این فعال حقوق بشر را به خانه‌اش برده و خانه را تفتیش کردند. فرزانه جلالی پس از تفتیش به بازداشتگاه اطلاعات در کرمانشاه منتقل شد. دلیل بازداشت و اتهامات وارده علیه فرزانه جلالی هنوز اعلام نشده است.

دستگیری فعال حقوق بشر بخشی از سرکوب مداوم و گسترده فعالان حقوق بشر در ایران است و در ماه‌های اخیر شدت گرفته است. عالیه مطلب‌زاده عکاس مجله زنان و چند انتشارات اصلاح‌طلب دیگر است؛ وی به صورت عمومی به حمله‌های اسیدپاشی به زنان اعتراض کرده است. او پس از شرکت در یک کارگاه توانمندسازی  زنان در گرجستان در تاریخ ۶ آذر ۱۳۹۵ بازداشت شد. ۲۰ فعال حقوق زنان دیگر که در این کارگاه شرکت کرده بودند هم توسط وزارت اطلاعات بازجویی شدند. علاوه بر این، از دی و بهمن ۹۴ بیش از ده فعال حقوق بشر در تهران فراخوانده شده و مورد بازجویی‌های طولانی و شدید توسط سپاه پاسداران قرار گرفته و تهدید به زندان تحت جرم‌های امنیتی شده‌اند. بسیاری از این فعالان در کارزاری که در مهر ۹۴ آغاز شد و در پی حضور بیشتر زنان در انتخابات مجلس دهم بود شرکت داشتند.

فرانت لاین دیفندرز عمیقاً نگران فرزانه جلالی ست و بازداشت وی را قویاً محکوم می‌کند زیرا باور دارد که این بازداشت در ارتباط با فعالیت‌های حقوق بشری قانونی و صلح‌آمیز وی بوده است.

فرانت لاین دیفندرز از مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌خواهد که:

۱. سریعاً و بدون هیچ قید و شرطی فرزانه جلالی و دیگر مدافعان حقوق بشر را آزاد کنند زیرا باور دارد آنها تنها به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری قانونی‌شان مورد هدف قرار گرفته‌اند.

۲. اطمینان حاصل کند که رفتار با فرزانه جلالی در حین بازداشت مطابق با «مجموعه اصول برای حمایت همه افراد در هرگونه بازداشت یا زندان» که در قطعنامه ۴۳/۱۷۳ مجمع عمومی سازمان ملل در ۱۸ آذر ۱۳۶۷ پذیرفته شد، باشد.

۳. به مورد هدف قرار دادن فعالان حقوق زنان در ایران پایان دهد و تضمین کند که فعالان در هر شرایطی قادر باشند به فعالیت‌های حقوق بشری قانونی خود بدون ترس از مجازات و آزاد از هرگونه محدودیت و آزار و اذیت قضایی ادامه دهند.