نامه سرگشاده به رهبر ایران درباره بکتاش آبتین
ما سازمانهای آزادی بیان و حقوق بشری امضاکننده درباره اخبار قرار دادن بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز، در وضعیت کمای مصنوعی در روز اول ژانویه در جریان جدیدترین ابتلای او به کووید-۱۹ و خطر جدی متوجه او به شما مینویسیم. ما خواست خود را تکرار میکنیم که در مبارزه او بر سر جانش بهترین مراقبت پزشکی به او اعطا شود. به علاوه، ما اصرار میکنیم: او و تمام افرادی که به شکل ناعادلانه به خاطر نوشتهها یا گفتههایشان بازداشت شدهاند فوراً و بدون پیش شرط آزاد شوند، تا وقتی وضعیت درون اوین و دیگر زندانهای ایران امن نیست مقامات از احضار زندانیان سیاسی برای اجرای حکم اجتناب کنند، و هر کس که در زندان به کووید-۱۹ یا بیماریهای جدی دیگر مبتلا میشود دسترسی فوری به تمام مراقبت پزشکی لازم یا مرخصی پزشکی بر اساس موازین بشردوستانه دسترسی داشته باشد.
خبر بدتر شدن وضعیت پزشکی آبتین همزمان با موجی از ابتلا به کووید-۱۹ در ایران و به ویژه در زندانها آماده است. آبتین و همدادگاهیهایش کیوان باژن و رضا خندان مهابادی بنا به اتهامات ناقض حقوق بشری امنیت ملی و تبلیغاتی مرتبط با اقداماتشان در رهبری کانون نویسندگان ایران و فعالیت علیه سانسور دولتی محکوم شدهاند و هر سه در سپتامبر ۲۰۲۰ به شکلی غیرضروری برای گذراندن حکمشان احضار شدند، حتی با این که موج پیشین پاندمی در زندانهای ایران مشغول تاخت و تاز بود. این دومین باری است که آبتین پس از حبس در اواخر سپتامبر ۲۰۲۰ به کووید-۱۹ مبتلا میشود، و همراهش رضا خندان مهابادی نیز به شکل جدی با این ویروس دست و پنجه نرم کردهاست. بنا به بیانیه صادره از طرف کانون نویسندگان ایران، آقای آبتین به مدت ۱۰ روز به بیمارستان منتقل نشد با این که سلامتیاش به سرعت افول کرد، و سپس در جریان بستری اولیهاش در بیمارستان طالقانی از مراقبت پزشکی مناسب یا تماس با خانواده محروم شد.
ما از شما میخواهیم که حکومتتان به ارائه بهترین مراقبت پزشکی تخصصی به آبتین متعهد شود. ما همچنین خواهان آنیم که تمام زندانیان سیاسی مبتلا به کووید-۱۹ یا دیگر نگرانیهای سلامتی جدی در زمان مناسب دسترسی به مراقبت پزشکی کافی یا آزادی فوری داشته باشند. متأسفانه بدرفتاری با زندانیان و محرومیت از مراقبت پزشکی مشکلی نظاممند در زندانهای ایران است. چندین زندانی سیاسی دیگر- از جمله نسرین ستوده و نرگس محمدی، پشت میلهها به کووید-۱۹ مبتلا شدهاند. با وجود این، تعداد زندانیان سیاسی بهرهبرده از آزادی زودرس یا مرخصی برای حفاظت در برابر گسترش سریع کووید-۱۹ در زندانها از مارس ۲۰۲۰ ناچیز بوده است.
ما خواسته چند روز پیش بیش از ده زندانی سیاسی بند هشت اوین را تکرار میکنیم که آنها حکومت و قوه قضاییه را مسئول ایجاد شرایطی میدانند که در آن جان زندانیان عقیدتی در معرض خطر جدی است و از سازمانهای حقوق بشری بینالمللی میخواهند همراه با آنها خواهان تغییر شوند. در سال ۲۰۲۰ پن آمریکا در یافت که ایران با ۱۹ نویسنده زندانی و تعداد بیشمار هدفگرفته شده به خاطر گفتههایشان، چهارمین کشور از لحاظ تعداد نویسندگان و روشنفکران زندانی در جهان است. این سرکوب آزادی بیان سلامتی و جان چهرههای برجسته جامعه فرهنگی ایران-نویسندگان، شاعران، هنرمندان، و متفکران- را تهدید میکند.
ما سازمانهای امضاکننده این بیتوجهی به حقوق بشر اولیه و آزادی بیان را محکوم میکنیم و خواهان آنیم که به نگرانیهایمان به شکل ضرورتی جدی رسیدگی شود.
با احترام،
پن آمریکا
بنیاد عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران
اصل ۱۹
ابتکار آزادی هنر
انجمن قلم انگلیسی
خانه آزادی
فرانت لاین دفندرز
دیدهبان حقوق بشر
مرکز اسناد حقوق بشر ایران
مرکز پن ایران در تبعید
سازمان حقوق بشری کردپا
انجمن قلم کانادا
انجمن قلم بینالملل
انجمن قلم سیدنی
پروژه دموکراسی خاورمیانه
مرکز حقوق بشر رائول والنبرگ
بنیاد سیامک پورزند
گروه میان