Eren Keskin hakkında 3 yıl 9 ay hapis cezası verildi

21 Mayıs 2019 tarihinde Istanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi, insan hakları savunucusu Eren Keskin’e, kapatılan Özgür Gündem gazetesinin eş genel yayın yönetmeni olduğu dönemde yayınlanan yazılar nedeniyle Terörle Mücadele Kanunu’nun 7inci maddesinin 2inci fıkrasında düzenlenen “terör örgütü propagandası yapmak” suçundan 3 yıl 9 ay hapis cezası verdi.

Eren Keskin Türkiye’de özellikler azınlıkların, kadınların ve LGBTI+ bireylerin temel hak ve özgürlüklerini korumak adına yıllardır mücadele eden bir insan hakları savunucusu. Avukatlığının ilk yıllarında İnsan Hakları Derneği’nde (İHD) çalışmaya başladı ve uzun yıllar İHD İstanbul Şubesinin başkanlığını yaptıktan sonra aynı kurumun eş başkanı oldu. Keskin aynı zamanda, devlet görevlileri tarafından cinsel şiddete maruz bırakılan kadın ve LGBTI+ bireylere ücretsiz hukuki destek sağlayan Gözaltında Cinsel Taciz ve Tecavüze Karşı Hukuki Yardım Bürosu’nun da kurucusudur. Şu zamana kadar Eren Keskin, insan haklarının savunulmasına ilişkin meşru ve barışcıl faaliyetleri sebebiyle defalarca tutuklandı, hapse atıldı ve hakkında sayısız dava açıldı. 2004 yılında “insan hakları için cesur çabaları ve faaliyetleri” nedeniyle Aachen Barış Ödülü’nü aldı. 2005 yılında Theodor Haecker Ödülü’ne layık görüldü. 2018 yılında ise Helsinki Sivil Toplum Ödülü’nü aldı ve 2019 Martin Ennals Ödüllerinde finalist oldu.

2016’dan beri kapatılan kapatılan Özgür Gündem gazetesinin 23 yöneticisi ve yazarı, gazetede yayınlanan kimi yazılar nedeniyle “terör örgütü propagandası yapmak” ve "suç işlemeye alenen tahrik" suçlamalarıyla yargılanıyordu. 21 Mayıs 2016 tarihinde görülen son duruşmada Istanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi yargılanan yedi sanığa, Terörle Mücadele Kanunu’nun 7inci maddesinin 2inci fıkrasında düzenlenen “terör örgütü propagandası yapmak” suçundan hapis cezası verdi.

Mahkeme, Eren Keskin’e 3 yıl 9 ay hapis cezası verdi. Ayrıca Ayşe Batumlu ile Reyhan Hacıoğlu'na 1 yıl 3 ay, ile Reyhan Çapan’a 3 yıl 9 ay, Hüseyin Aykol'a 2 yıl 1 ay, Hüseyin Güçlü ile Tahir Temel’e 1 yıl 6 ay hapis cezası verilmesine hükmetti. Reyhan Hacıoğlu ve Ayşe Batumlu'ya verilen hapis cezası ise ertelendi. Verilen kararlar hakkında temyiz başvurusunda bulunulacak.

Bununla birlikte, diğer yedi sanık hakkındaki yakalama kararları infaz edilemediği ve dolayısıyla henüz savunmaları alınmadığı için dosyalarının ayrılmasına karar verildi. Sekiz sanık ise beraat etti. Bülent Alp’a yönelik suçlamalar ise Basın Kanunu gereğince dosyanın zamanaşımına uğraması nedeniyle düşürüldü.

Bugüne kadar Eren Keskin hakkında 143 dava açıldı. Bu davaların bazıları birleştirildi. 30 Mart 2018 tarihinde 2inci Ağır Ceza Mahkemesi, Eren Keskin hakkında Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 301. maddesi "Türk Milletini, Cumhuriyeti, devletin kurum ve organlarını aşağılama" ve 299. maddesi “Cumhurbaşkanına hakaret” uyarınca 7.5 yıl hapis cezasına hükmetti. Bunun yanı sıra bu davalar sebebiyle bugüne kadar Eren Keskin’e yaklaşık 72 bin TL tutarında para cezası kesildi ve bu cezalar kesinleşti. Ayrıca kendisi hakkında halen üst mahkemeler önünde temyiz aşamasında bulunan yaklaşık 460 bin TL tutarında para cezası bulunuyor.

Ayrıca Özgür Gündem ana davasının 10 Ekim 2018 tarihinde gerçekleşen onuncu duruşmasında, İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesi Eren Keskin hakkındaki yurtdışı çıkış yasağını kaldırmıştı. Ancak devam eden diğer davalar nedeniyle Eren Keskin’in yurtdışı yasağı hala devam ediyor. Bu sebeple Eren Keskin 13 Şubat 2019 tarihinde Cenevre’de gerçekleşen Martin Ennals Ödülleri seramonisine katılamamıştı. Bunun üzerine 9 Mayıs 2019 tarihinde Ankara’da Eren Keskin için Front Line Defenders dahil birçok uluslararası insan hakları örgütü temsilcisinin katılımıyla onursal bir seramoni düzenlendi.

Front Line Defenders, Eren Keskin hakkında verilen hapis cezasını ve kendisine yönelik devam eden yargısal tacizi kınamakta ve bu tacizin insan hakları savunucusunun başkalarının haklarını korumak için gerçekleştirdiği barışçıl faaliyetlerinin bir sonucu olduğuna inanmaktadır. Aynı zamanda Front Line Defenders Türkiye otoritelerine, Türkiye’deki bütün insan hakları savuncularının yargısal taciz dahil olmak üzere, korku duymaksızın, engel ve misillemelerle karşılaşmaksızın, her koşulda, meşru olarak insan haklarına ilişkin faaliyetlerini sürdürebilmesinin garanti altına alınması yönünde çağrıda bulunmaktadır.