اتحادیه آزاد کارگران ایران
اتحادیه آزاد کارگران ایران ابتدا در آذر ۱۳۸۵ توسط هیئت مؤسس «اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بی‌کار» شروع به کار کرد. تا سال ۱۳۷۸ با نام «اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بی‌کار» به فعالیت پرداخت و سپس نام خود را به «اتحادیه آزاد کارگران» تغییر داد. از زمان تأسیس اعضای این اتحادیه هدف حملات و فشارهای زیادی بوده اند.
این اتحادیه گروهی از فعالین کارگری را شامل می‌شود که در جهت بهبود شرایط کارگران و دفاع از حقوق آنان به خصوص در مورد دستمزد می‌کوشد. در سال ۱۳۹۱، این اتحادیه به جمع‌آوری امضاء برای کارزاری پرداخت که خواستار افزایش حداقل دستمزد بود. گفته می‌شود این کارزار موفق به جمع‌آوری سیصد هزار امضاء از کارگران کارخانه‌های مختلف و تسلیم آن به مجلس شورای اسلامی شد. این اتحادیه توسط دولت ایران به رسمیت شناخته نمی‌شود و این امر فعالیت‌های صلح‌آمیز آن را دچاره مخاطرات زیادی کرده است.
Hope for political reform in Iran surfaced when President Hassan Rouhani assumed office in 2013 and dozens of opposition political figures and human rights defenders were released. However, violations of the rights to freedom of expression, association, peaceful assembly and movement of HRDs continue to be prevalent.
